- Email: [email protected]
[Nr 115] Znaczenie Zespołu Interdyscyplinarnego w leczeniu chorych z rakiem płaskonabłonkowym krtani i gardła dolnego
62
Zeszyty Naukowe WCO, Letters in Oncology Science 10S (2013) 1–79
Materiał i metody: Materiał stanowiło 40 chorych (31 M; 9 K) operowanych z powodu nowotworu złośliwego głowy i szyi (34 SCC, 3 BCC, 3 inne), z następczą rekonstrukcją płatem mikrounaczynionym w latach 2011–2013. Wykonano 29 rekonstrukcji płatem przednio-bocznym uda (ALT), 9 rekonstrukcji płatem z przedramienia, 2 rekonstrukcje płatem strzałkowym z wyspą skórną. Wyniki: Przeżywalność wolnych płatów z zespoleniem naczyniowym w naszym materiale wynosi 90%. 4 niepowodzenia wystąpiły u chorych po przedoperacyjnej RT-CHM. Okres obserwacji w Poradni Przyklinicznej wynosi 2–36 miesięcy. Wnioski: Na przestrzeni 3 lat od momentu wprowadzenia technik rekonstrukcyjnych z użyciem wolnych płatów z zespoleniem mikronaczyniowym zaobserwowano znaczącą poprawę efektu funkcjonalno-estetycznego oraz jakości życia chorych. Wykazano bezpośredni związek pomiędzy krzywą uczenia dotyczącą kwalifikacji chorych, doboru płata i modyfikacji techniki chirurgicznej a końcowym efektem funkcjonalno-estetycznym. http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.114 [Nr 114] Rola lekarza dentysty w diagnostyce i leczeniu chorych z nowotworami głowy i szyi Ewelina Golusińska, Hubert Kardach, Marcin Sówka *, Anna Wegner, Wojciech Golusiński Klinika Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań *Prelegent Adres email: [email protected] Cel: Ocena roli lekarza dentysty w procesie leczniczym chorych z nowotworami złośliwymi głowy i szyi na podstawie analizy dynamiki stanu zdrowotnego jamy ustnej przed oraz w trakcie skojarzonego leczenia onkologicznego. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono u 35 chorych leczonych w Klinice Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Wielkopolskiego Centrum Onkologii z powodu nowotworów złośliwych głowy i szyi. U pacjentów oceniano przestrzeganie zasad higieny oraz stan jamy ustnej na podstawie wskaźników API, OHI-S, stan zębów (PUW) i przyzębia na podstawie wskaźnika CPITN, stan błony śluzowej jamy ustnej wg WHO oraz stan stawów skroniowo-żuchwowych (wskaźnik Helkimo). Badania wykonano przed leczeniem i oraz 4 tygodnie od rozpoczęcia leczenia. Wyniki: U wszystkich chorych wystąpiły powikłania wynikające z zastosowanego rodzaju leczenia. Higiena jamy ustnej uległa drastycznemu pogorszeniu podczas leczenia, co udowodniły przeprowadzone testy statystyczne (p < 0,05). Odnotowano pojawianie się w jamie ustnej objawów kserostomii oraz zjawisk związanych z pogorszeniem stanu uzębienia, tj. nowe ogniska próchnicy, próchnicę wtórną i bóle samoistne zębów. Nie stwierdzono progresji chorób przyzębia. Zmiany w stawie skroniowo-żuchwowym objawiały się patologicznymi dźwiękami przy rozwieraniu ust i ograniczoną możliwością ich otwarcia. Wnioski: Rola lekarza dentysty w interdyscyplinarnym zespole koordynującym leczenie chorych z nowotworami głowy i szyi jest bardzo istotna. Objęcie tych pacjentów stałą opieką stomatologiczną przed, w trakcie oraz po zakończeniu skojarzonej terapii przeciwnowotworowej może istotnie poprawić ich jakość życia. http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.115 [Nr 115] Znaczenie Zespołu Interdyscyplinarnego w leczeniu chorych z rakiem płaskonabłonkowym krtani i gardła dolnego Marcin Sówka, Ewa Majchrzak, Anna Wegner *, Renata Uczułka Klinika Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu. Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań *Prelegent Adres email: [email protected] Cel: Ocena pracy Zespołu Interdyscyplinarnego w procesie diagnostycznym i leczniczym chorych na nowotwory złośliwe krtani i gardła dolnego leczonych w Wielkopolskim Centrum Onkologii w latach 2007–2012. Materiał i metody: Analizie poddano 558 chorych (84% mężczyzn, 16% kobiet) w wieku 38–82 lat leczonych w Klinice Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu w latach 2007–2012 z powodu nowotworu złośliwego krtani i gardła dolnego. Chorych podzielono na dwie grupy: a) kwalifikowani do leczenia bez udziału Zespołu Interdyscyplinarnego – 312 chorych (56%), b) kwalifikowani do leczenia w ramach pracy Zespołu Interdyscyplinarnego – 246 chorych (44%). Badając retrospektywnie ww. grupy chorych, oceniano: 1) średni czas potrzebny
Zeszyty Naukowe WCO, Letters in Oncology Science 10S (2013) 1–79
63
do wykonania badań dodatkowych i przeprowadzenia konsultacji specjalistycznych przed wdrożeniem leczenia, 2) średni czas od zgłoszenia się chorego do momentu rozpoczęcia terapii, 3) rozkład kwalifikacji do poszczególnych form terapii. Wyniki: Konsekwencją działalności Zespołu Interdyscyplinarnego było zwiększenie o 11% liczby chorych, u których zastosowano leczenie operacyjne. Odnotowano skrócenie czasu pomiędzy pierwszą wizytą chorego w Poradni Onkologii Laryngologicznej a wdrożeniem leczenia oraz skrócenie czasu oczekiwania na badania obrazowe i konsultacje specjalistyczne. Zanotowano spadek liczby pacjentów, którzy zaprzestali wizyt kontrolnych w poradni. Wnioski: Praca Zespołu Interdyscyplinarnego wpływa korzystnie na poprawę jakości procesu diagnostyczno-leczniczego chorych z nowotworem złośliwym krtani i gardła dolnego. Utworzenie Zespołu skutkuje wymiernymi korzyściami dla chorego, jego rodziny oraz personelu medycznego. Kwalifikacja do najbardziej optymalnego sposobu leczenia w ramach pracy Zespołu Interdyscyplinarnego powinna być stosowana u wszystkich chorych z nowotworami regionu głowy i szyi. http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.116 [Nr 116] Znaczenie badania śródoperacyjnego w diagnostyce i leczeniu nowotworów głowy i szyi Anna Wegner 1,*, Marcin Sówka 1, Andrzej Marszałek 2, Wojciech Golusiński 1 1
Klinika Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego. Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań 2 Zakład Patologii Nowotworów, Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań *Prelegent Adres email: [email protected] Cel: Celem pracy była ocena badania śródoperacyjnego w analizie wznów guza języka u 10 chorych leczonych operacyjne z uzupełniającą radioterapią z powodu raka płaskonabłonkowego języka. Materiał i metody: W Klinice Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu w latach 2007–2013 operowano 80 chorych z powodu raka języka. Analizie poddano 10 chorych, u których stwierdzono wznowę miejscową. W grupie badanej było 6 mężczyzn oraz 4 kobiety, średnia wieku wynosiła 60,1 roku. Oceniając stopień zaawansowania miejscowego guza, stwierdzono: T1 u 2 chorych, T2 u 4 chorych, T3 u 4 chorych. Pod względem histologicznym u wszystkich chorych stwierdzono raka płaskonabłonkowego. U wszystkich chorych zastosowano uzupełniającą radioterapię. Oceniając grupę chorych z wznową raka języka, analizowano wynik badania śródoperacyjnego i końcowy raport badania histologicznego. Wyniki: W grupie 10 chorych z wznową raka języka u wszystkich chorych guz został usunięty w granicach makroskopowo niezmienionych tkanek. U 70% stwierdzono dodatni margines chirurgiczny w końcowym badaniu histologicznym. Badanie śródoperacyjne było wykonane u 4 chorych (grupa I), u pozostałych 6 chorych (grupa II) nie wykonywano badania śródoperacyjnego. Ostateczne badanie histologiczne wykazało dodatni margines chirurgiczny u 6 chorych z grupy II oraz u 1 chorego z grupy I. Wnioski: Wykonanie badania śródoperacyjnego zwiększa szansę na radykalne usunięcie guza, co wiąże się z mniejszym ryzykiem wystąpienia wznowy miejscowej. Badanie to ma ograniczoną wartość ze względu na wyniki fałszywie ujemne. Badanie śródoperacyjne powinno być wykonywane rutynowo w chirurgii onkologicznej głowy i szyi. http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.117 [Nr 117] Ocena przydatności diagnostycznej badania PET/CT w nowotworach głowy i szyi – doświadczenia własne Ewa Majchrzak 1,*, Witold Cholewiński 2, Bartosz Szybiak 1, Anna Wegner 1, Marcin Sówka 1, Mateusz Szewczyk 1, Piotr Pieńkowski 1, Jakub Pazdrowski 1, Łukasz Łuczewski 1, Paweł Golusiński 1, Wojciech Golusiński 1 1
Klinika Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu, Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań 2 Zakład Medycyny Nuklearnej, Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań *Prelegent Adres email: [email protected] Cel: Ocena przydatności diagnostycznej pozytonowej tomografii emisyjnej (18F-FDG-PET/CT) u chorych z nowotworami głowy i szyi. Materiał i metody: Wykonano retrospektywną analizę chorych diagnozowanych i leczonych w Klinice Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu w latach 2010–2013. Badaniem objęto 120 chorych (42 K i 78 M) w wieku 36–90 lat. Oceniono 130 badań PET/CT (u 10 pacjentów badanie wykonano 2-krotnie). Badania PET/
Zeszyty Naukowe WCO, Letters in Oncology Science 10S (2013) 1–79
Materiał i metody: Materiał stanowiło 40 chorych (31 M; 9 K) operowanych z powodu nowotworu złośliwego głowy i szyi (34 SCC, 3 BCC, 3 inne), z następczą rekonstrukcją płatem mikrounaczynionym w latach 2011–2013. Wykonano 29 rekonstrukcji płatem przednio-bocznym uda (ALT), 9 rekonstrukcji płatem z przedramienia, 2 rekonstrukcje płatem strzałkowym z wyspą skórną. Wyniki: Przeżywalność wolnych płatów z zespoleniem naczyniowym w naszym materiale wynosi 90%. 4 niepowodzenia wystąpiły u chorych po przedoperacyjnej RT-CHM. Okres obserwacji w Poradni Przyklinicznej wynosi 2–36 miesięcy. Wnioski: Na przestrzeni 3 lat od momentu wprowadzenia technik rekonstrukcyjnych z użyciem wolnych płatów z zespoleniem mikronaczyniowym zaobserwowano znaczącą poprawę efektu funkcjonalno-estetycznego oraz jakości życia chorych. Wykazano bezpośredni związek pomiędzy krzywą uczenia dotyczącą kwalifikacji chorych, doboru płata i modyfikacji techniki chirurgicznej a końcowym efektem funkcjonalno-estetycznym. http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.114 [Nr 114] Rola lekarza dentysty w diagnostyce i leczeniu chorych z nowotworami głowy i szyi Ewelina Golusińska, Hubert Kardach, Marcin Sówka *, Anna Wegner, Wojciech Golusiński Klinika Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań *Prelegent Adres email: [email protected] Cel: Ocena roli lekarza dentysty w procesie leczniczym chorych z nowotworami złośliwymi głowy i szyi na podstawie analizy dynamiki stanu zdrowotnego jamy ustnej przed oraz w trakcie skojarzonego leczenia onkologicznego. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono u 35 chorych leczonych w Klinice Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Wielkopolskiego Centrum Onkologii z powodu nowotworów złośliwych głowy i szyi. U pacjentów oceniano przestrzeganie zasad higieny oraz stan jamy ustnej na podstawie wskaźników API, OHI-S, stan zębów (PUW) i przyzębia na podstawie wskaźnika CPITN, stan błony śluzowej jamy ustnej wg WHO oraz stan stawów skroniowo-żuchwowych (wskaźnik Helkimo). Badania wykonano przed leczeniem i oraz 4 tygodnie od rozpoczęcia leczenia. Wyniki: U wszystkich chorych wystąpiły powikłania wynikające z zastosowanego rodzaju leczenia. Higiena jamy ustnej uległa drastycznemu pogorszeniu podczas leczenia, co udowodniły przeprowadzone testy statystyczne (p < 0,05). Odnotowano pojawianie się w jamie ustnej objawów kserostomii oraz zjawisk związanych z pogorszeniem stanu uzębienia, tj. nowe ogniska próchnicy, próchnicę wtórną i bóle samoistne zębów. Nie stwierdzono progresji chorób przyzębia. Zmiany w stawie skroniowo-żuchwowym objawiały się patologicznymi dźwiękami przy rozwieraniu ust i ograniczoną możliwością ich otwarcia. Wnioski: Rola lekarza dentysty w interdyscyplinarnym zespole koordynującym leczenie chorych z nowotworami głowy i szyi jest bardzo istotna. Objęcie tych pacjentów stałą opieką stomatologiczną przed, w trakcie oraz po zakończeniu skojarzonej terapii przeciwnowotworowej może istotnie poprawić ich jakość życia. http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.115 [Nr 115] Znaczenie Zespołu Interdyscyplinarnego w leczeniu chorych z rakiem płaskonabłonkowym krtani i gardła dolnego Marcin Sówka, Ewa Majchrzak, Anna Wegner *, Renata Uczułka Klinika Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu. Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań *Prelegent Adres email: [email protected] Cel: Ocena pracy Zespołu Interdyscyplinarnego w procesie diagnostycznym i leczniczym chorych na nowotwory złośliwe krtani i gardła dolnego leczonych w Wielkopolskim Centrum Onkologii w latach 2007–2012. Materiał i metody: Analizie poddano 558 chorych (84% mężczyzn, 16% kobiet) w wieku 38–82 lat leczonych w Klinice Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu w latach 2007–2012 z powodu nowotworu złośliwego krtani i gardła dolnego. Chorych podzielono na dwie grupy: a) kwalifikowani do leczenia bez udziału Zespołu Interdyscyplinarnego – 312 chorych (56%), b) kwalifikowani do leczenia w ramach pracy Zespołu Interdyscyplinarnego – 246 chorych (44%). Badając retrospektywnie ww. grupy chorych, oceniano: 1) średni czas potrzebny
Zeszyty Naukowe WCO, Letters in Oncology Science 10S (2013) 1–79
63
do wykonania badań dodatkowych i przeprowadzenia konsultacji specjalistycznych przed wdrożeniem leczenia, 2) średni czas od zgłoszenia się chorego do momentu rozpoczęcia terapii, 3) rozkład kwalifikacji do poszczególnych form terapii. Wyniki: Konsekwencją działalności Zespołu Interdyscyplinarnego było zwiększenie o 11% liczby chorych, u których zastosowano leczenie operacyjne. Odnotowano skrócenie czasu pomiędzy pierwszą wizytą chorego w Poradni Onkologii Laryngologicznej a wdrożeniem leczenia oraz skrócenie czasu oczekiwania na badania obrazowe i konsultacje specjalistyczne. Zanotowano spadek liczby pacjentów, którzy zaprzestali wizyt kontrolnych w poradni. Wnioski: Praca Zespołu Interdyscyplinarnego wpływa korzystnie na poprawę jakości procesu diagnostyczno-leczniczego chorych z nowotworem złośliwym krtani i gardła dolnego. Utworzenie Zespołu skutkuje wymiernymi korzyściami dla chorego, jego rodziny oraz personelu medycznego. Kwalifikacja do najbardziej optymalnego sposobu leczenia w ramach pracy Zespołu Interdyscyplinarnego powinna być stosowana u wszystkich chorych z nowotworami regionu głowy i szyi. http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.116 [Nr 116] Znaczenie badania śródoperacyjnego w diagnostyce i leczeniu nowotworów głowy i szyi Anna Wegner 1,*, Marcin Sówka 1, Andrzej Marszałek 2, Wojciech Golusiński 1 1
Klinika Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego. Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań 2 Zakład Patologii Nowotworów, Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań *Prelegent Adres email: [email protected] Cel: Celem pracy była ocena badania śródoperacyjnego w analizie wznów guza języka u 10 chorych leczonych operacyjne z uzupełniającą radioterapią z powodu raka płaskonabłonkowego języka. Materiał i metody: W Klinice Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu w latach 2007–2013 operowano 80 chorych z powodu raka języka. Analizie poddano 10 chorych, u których stwierdzono wznowę miejscową. W grupie badanej było 6 mężczyzn oraz 4 kobiety, średnia wieku wynosiła 60,1 roku. Oceniając stopień zaawansowania miejscowego guza, stwierdzono: T1 u 2 chorych, T2 u 4 chorych, T3 u 4 chorych. Pod względem histologicznym u wszystkich chorych stwierdzono raka płaskonabłonkowego. U wszystkich chorych zastosowano uzupełniającą radioterapię. Oceniając grupę chorych z wznową raka języka, analizowano wynik badania śródoperacyjnego i końcowy raport badania histologicznego. Wyniki: W grupie 10 chorych z wznową raka języka u wszystkich chorych guz został usunięty w granicach makroskopowo niezmienionych tkanek. U 70% stwierdzono dodatni margines chirurgiczny w końcowym badaniu histologicznym. Badanie śródoperacyjne było wykonane u 4 chorych (grupa I), u pozostałych 6 chorych (grupa II) nie wykonywano badania śródoperacyjnego. Ostateczne badanie histologiczne wykazało dodatni margines chirurgiczny u 6 chorych z grupy II oraz u 1 chorego z grupy I. Wnioski: Wykonanie badania śródoperacyjnego zwiększa szansę na radykalne usunięcie guza, co wiąże się z mniejszym ryzykiem wystąpienia wznowy miejscowej. Badanie to ma ograniczoną wartość ze względu na wyniki fałszywie ujemne. Badanie śródoperacyjne powinno być wykonywane rutynowo w chirurgii onkologicznej głowy i szyi. http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.117 [Nr 117] Ocena przydatności diagnostycznej badania PET/CT w nowotworach głowy i szyi – doświadczenia własne Ewa Majchrzak 1,*, Witold Cholewiński 2, Bartosz Szybiak 1, Anna Wegner 1, Marcin Sówka 1, Mateusz Szewczyk 1, Piotr Pieńkowski 1, Jakub Pazdrowski 1, Łukasz Łuczewski 1, Paweł Golusiński 1, Wojciech Golusiński 1 1
Klinika Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu, Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań 2 Zakład Medycyny Nuklearnej, Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań *Prelegent Adres email: [email protected] Cel: Ocena przydatności diagnostycznej pozytonowej tomografii emisyjnej (18F-FDG-PET/CT) u chorych z nowotworami głowy i szyi. Materiał i metody: Wykonano retrospektywną analizę chorych diagnozowanych i leczonych w Klinice Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu w latach 2010–2013. Badaniem objęto 120 chorych (42 K i 78 M) w wieku 36–90 lat. Oceniono 130 badań PET/CT (u 10 pacjentów badanie wykonano 2-krotnie). Badania PET/