- Email: [email protected]
[Nr 113] Doświadczenia własne w chirurgii rekonstrukcyjnej u chorych z nowotworem głowy i szyi
Zeszyty Naukowe WCO, Letters in Oncology Science 10S (2013) 1–79
61
patomorfologicznymi stanęło zadanie wiarygodnego określenia stanu HER2 zarówno metodą immunohistochemiczną (IHC), jak i fluorescencyjnej hybrydyzacji in situ (FISH). W niektórych przypadkach ocena preparatów jest utrudniona, gdyż materiał nie jest reprezentatywny. Celem pracy była ocena wpływu modyfikacji metody FISH na wynik w trudnym diagnostycznie materiale histopatologicznym. Materiał i metody: Materiał stanowiły bloczki histopatologiczne pochodzące od 78 pacjentek z rakiem piersi. Materiał pochodził z biopsji gruboigłowej oraz z resekcji narządu pobranego chirurgicznie. Przeprowadzono oznaczenie amplifikacji genu HER2, wg standardowego protokołu FISH dla HER2 zalecanego przez producenta, tj. Abbott/Vysis. W przypadku materiałów niediagnostycznych w celu zwiększenia efektywności metody zastosowano modyfikacje metody FISH. Modyfikacje dotyczyły procesu wstępnego trawienia, trawienia enzymatycznego, zmiany temperatury oraz czasu denaturacji, jak również inkubacji w buforze posthybrydyzacyjnym. Wyniki: Zastosowane modyfikacje metody FISH przyczyniły się do oznaczenia statusu HER2 głównie w przypadkach pochodzących z materiałów uzyskanych z resekcji chirurgicznej guza. Stwierdzono, że modyfikacje, które dotyczą trawienia enzymatycznego oraz obróbki pohybrydyzacyjnej, dają największe efekty w ocenie preparatów histopatologicznych. Wnioski: Stwierdzono, że różnorakie czynniki, w tym utrwalenie i opracowanie materiału, mają wpływ na dużą zmienność jakości materiału histopatologicznego. Stwierdzono również, że niektóre materiały histopatologiczne nie nadają się do oceny statusu HER2 z zastosowaniem standardowego protokołu FISH. W takich przypadkach należy do każdego materiału podejść indywidualnie. Zastosować odpowiednią modyfikację metody FISH, co prowadzi do uzyskania wyniku, a tym samym do określenia właściwego leczenia dla pacjenta. http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.112 [Nr 112] Rekonstrukcja górnego odcinka przewodu pokarmowego u chorej po operacji całkowitego usunięcia krtani z częścią szyjną przełyku – opis przypadku Jakub Pazdrowski *, Paweł Golusiński, Wojciech Golusiński Klinika Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań *Prelegent Adres email: [email protected] Cel: Celem pracy jest przedstawienie nowej metody jednoczesnej rekonstrukcji górnego odcinka przewodu pokarmowego (części szyjnej przełyku i gardła dolnego). Materiał i metody: Chora lat 38 zgłosiła się do Kliniki Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu w 4 miesiące po zabiegu całkowitego usunięcia krtani oraz części szyjnej przełyku z obustronną operacją układu chłonnego szyi celem rekonstrukcji górnego odcinka przewodu pokarmowego. Po wykonaniu badań diagnostycznych stwierdzono ubytek górnego odcinka przewodu pokarmowego na długości 7 cm (obejmującego duże obszary anatomiczne). Wykonano zabieg operacyjny składający się z 3 etapów: przygotowanie loży do odtworzenia górnego odcinka przewodu pokarmowego, pobranie wolnego płata z przedramienia, rekonstrukcja brakującego odcinka przewodu pokarmowego wolnym płatem z przedramienia z wykorzystaniem powięzi przedkręgosłupowej. Wyniki: W 40. dobie po operacji usunięto chorej dren Montgomerego i zalecono połykanie śliny drogą naturalną. W chwili obecnej chora jest w stanie ogólnym dobrym, odżywia się drogą naturalną. Wnioski: Możliwość jednoczesnej rekonstrukcji ubytków po operacjach nowotworów złośliwych głowy i szyi ma istotny wpływ na rozszerzenie kwalifikacji chorych do leczenia chirurgicznego, co skutkuje poprawą jakości życia i rokowania. http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.113 [Nr 113] Doświadczenia własne w chirurgii rekonstrukcyjnej u chorych z nowotworem głowy i szyi Jakub Pazdrowski *, Paweł Golusiński, Łukasz Łuczewski, Tomasz Synowiec, Wojciech Golusiński Klinika Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań *Prelegent Adres email: [email protected] Cel: Celem pracy jest przedstawienie wyników rekonstrukcji z zastosowaniem wolnych płatów po rozległych zabiegach onkologicznych w rejonie głowy i szyi w odniesieniu do krzywej uczenia (learning curve).
62
Zeszyty Naukowe WCO, Letters in Oncology Science 10S (2013) 1–79
Materiał i metody: Materiał stanowiło 40 chorych (31 M; 9 K) operowanych z powodu nowotworu złośliwego głowy i szyi (34 SCC, 3 BCC, 3 inne), z następczą rekonstrukcją płatem mikrounaczynionym w latach 2011–2013. Wykonano 29 rekonstrukcji płatem przednio-bocznym uda (ALT), 9 rekonstrukcji płatem z przedramienia, 2 rekonstrukcje płatem strzałkowym z wyspą skórną. Wyniki: Przeżywalność wolnych płatów z zespoleniem naczyniowym w naszym materiale wynosi 90%. 4 niepowodzenia wystąpiły u chorych po przedoperacyjnej RT-CHM. Okres obserwacji w Poradni Przyklinicznej wynosi 2–36 miesięcy. Wnioski: Na przestrzeni 3 lat od momentu wprowadzenia technik rekonstrukcyjnych z użyciem wolnych płatów z zespoleniem mikronaczyniowym zaobserwowano znaczącą poprawę efektu funkcjonalno-estetycznego oraz jakości życia chorych. Wykazano bezpośredni związek pomiędzy krzywą uczenia dotyczącą kwalifikacji chorych, doboru płata i modyfikacji techniki chirurgicznej a końcowym efektem funkcjonalno-estetycznym. http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.114 [Nr 114] Rola lekarza dentysty w diagnostyce i leczeniu chorych z nowotworami głowy i szyi Ewelina Golusińska, Hubert Kardach, Marcin Sówka *, Anna Wegner, Wojciech Golusiński Klinika Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań *Prelegent Adres email: [email protected] Cel: Ocena roli lekarza dentysty w procesie leczniczym chorych z nowotworami złośliwymi głowy i szyi na podstawie analizy dynamiki stanu zdrowotnego jamy ustnej przed oraz w trakcie skojarzonego leczenia onkologicznego. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono u 35 chorych leczonych w Klinice Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Wielkopolskiego Centrum Onkologii z powodu nowotworów złośliwych głowy i szyi. U pacjentów oceniano przestrzeganie zasad higieny oraz stan jamy ustnej na podstawie wskaźników API, OHI-S, stan zębów (PUW) i przyzębia na podstawie wskaźnika CPITN, stan błony śluzowej jamy ustnej wg WHO oraz stan stawów skroniowo-żuchwowych (wskaźnik Helkimo). Badania wykonano przed leczeniem i oraz 4 tygodnie od rozpoczęcia leczenia. Wyniki: U wszystkich chorych wystąpiły powikłania wynikające z zastosowanego rodzaju leczenia. Higiena jamy ustnej uległa drastycznemu pogorszeniu podczas leczenia, co udowodniły przeprowadzone testy statystyczne (p < 0,05). Odnotowano pojawianie się w jamie ustnej objawów kserostomii oraz zjawisk związanych z pogorszeniem stanu uzębienia, tj. nowe ogniska próchnicy, próchnicę wtórną i bóle samoistne zębów. Nie stwierdzono progresji chorób przyzębia. Zmiany w stawie skroniowo-żuchwowym objawiały się patologicznymi dźwiękami przy rozwieraniu ust i ograniczoną możliwością ich otwarcia. Wnioski: Rola lekarza dentysty w interdyscyplinarnym zespole koordynującym leczenie chorych z nowotworami głowy i szyi jest bardzo istotna. Objęcie tych pacjentów stałą opieką stomatologiczną przed, w trakcie oraz po zakończeniu skojarzonej terapii przeciwnowotworowej może istotnie poprawić ich jakość życia. http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.115 [Nr 115] Znaczenie Zespołu Interdyscyplinarnego w leczeniu chorych z rakiem płaskonabłonkowym krtani i gardła dolnego Marcin Sówka, Ewa Majchrzak, Anna Wegner *, Renata Uczułka Klinika Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu. Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań *Prelegent Adres email: [email protected] Cel: Ocena pracy Zespołu Interdyscyplinarnego w procesie diagnostycznym i leczniczym chorych na nowotwory złośliwe krtani i gardła dolnego leczonych w Wielkopolskim Centrum Onkologii w latach 2007–2012. Materiał i metody: Analizie poddano 558 chorych (84% mężczyzn, 16% kobiet) w wieku 38–82 lat leczonych w Klinice Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu w latach 2007–2012 z powodu nowotworu złośliwego krtani i gardła dolnego. Chorych podzielono na dwie grupy: a) kwalifikowani do leczenia bez udziału Zespołu Interdyscyplinarnego – 312 chorych (56%), b) kwalifikowani do leczenia w ramach pracy Zespołu Interdyscyplinarnego – 246 chorych (44%). Badając retrospektywnie ww. grupy chorych, oceniano: 1) średni czas potrzebny
61
patomorfologicznymi stanęło zadanie wiarygodnego określenia stanu HER2 zarówno metodą immunohistochemiczną (IHC), jak i fluorescencyjnej hybrydyzacji in situ (FISH). W niektórych przypadkach ocena preparatów jest utrudniona, gdyż materiał nie jest reprezentatywny. Celem pracy była ocena wpływu modyfikacji metody FISH na wynik w trudnym diagnostycznie materiale histopatologicznym. Materiał i metody: Materiał stanowiły bloczki histopatologiczne pochodzące od 78 pacjentek z rakiem piersi. Materiał pochodził z biopsji gruboigłowej oraz z resekcji narządu pobranego chirurgicznie. Przeprowadzono oznaczenie amplifikacji genu HER2, wg standardowego protokołu FISH dla HER2 zalecanego przez producenta, tj. Abbott/Vysis. W przypadku materiałów niediagnostycznych w celu zwiększenia efektywności metody zastosowano modyfikacje metody FISH. Modyfikacje dotyczyły procesu wstępnego trawienia, trawienia enzymatycznego, zmiany temperatury oraz czasu denaturacji, jak również inkubacji w buforze posthybrydyzacyjnym. Wyniki: Zastosowane modyfikacje metody FISH przyczyniły się do oznaczenia statusu HER2 głównie w przypadkach pochodzących z materiałów uzyskanych z resekcji chirurgicznej guza. Stwierdzono, że modyfikacje, które dotyczą trawienia enzymatycznego oraz obróbki pohybrydyzacyjnej, dają największe efekty w ocenie preparatów histopatologicznych. Wnioski: Stwierdzono, że różnorakie czynniki, w tym utrwalenie i opracowanie materiału, mają wpływ na dużą zmienność jakości materiału histopatologicznego. Stwierdzono również, że niektóre materiały histopatologiczne nie nadają się do oceny statusu HER2 z zastosowaniem standardowego protokołu FISH. W takich przypadkach należy do każdego materiału podejść indywidualnie. Zastosować odpowiednią modyfikację metody FISH, co prowadzi do uzyskania wyniku, a tym samym do określenia właściwego leczenia dla pacjenta. http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.112 [Nr 112] Rekonstrukcja górnego odcinka przewodu pokarmowego u chorej po operacji całkowitego usunięcia krtani z częścią szyjną przełyku – opis przypadku Jakub Pazdrowski *, Paweł Golusiński, Wojciech Golusiński Klinika Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań *Prelegent Adres email: [email protected] Cel: Celem pracy jest przedstawienie nowej metody jednoczesnej rekonstrukcji górnego odcinka przewodu pokarmowego (części szyjnej przełyku i gardła dolnego). Materiał i metody: Chora lat 38 zgłosiła się do Kliniki Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu w 4 miesiące po zabiegu całkowitego usunięcia krtani oraz części szyjnej przełyku z obustronną operacją układu chłonnego szyi celem rekonstrukcji górnego odcinka przewodu pokarmowego. Po wykonaniu badań diagnostycznych stwierdzono ubytek górnego odcinka przewodu pokarmowego na długości 7 cm (obejmującego duże obszary anatomiczne). Wykonano zabieg operacyjny składający się z 3 etapów: przygotowanie loży do odtworzenia górnego odcinka przewodu pokarmowego, pobranie wolnego płata z przedramienia, rekonstrukcja brakującego odcinka przewodu pokarmowego wolnym płatem z przedramienia z wykorzystaniem powięzi przedkręgosłupowej. Wyniki: W 40. dobie po operacji usunięto chorej dren Montgomerego i zalecono połykanie śliny drogą naturalną. W chwili obecnej chora jest w stanie ogólnym dobrym, odżywia się drogą naturalną. Wnioski: Możliwość jednoczesnej rekonstrukcji ubytków po operacjach nowotworów złośliwych głowy i szyi ma istotny wpływ na rozszerzenie kwalifikacji chorych do leczenia chirurgicznego, co skutkuje poprawą jakości życia i rokowania. http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.113 [Nr 113] Doświadczenia własne w chirurgii rekonstrukcyjnej u chorych z nowotworem głowy i szyi Jakub Pazdrowski *, Paweł Golusiński, Łukasz Łuczewski, Tomasz Synowiec, Wojciech Golusiński Klinika Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań *Prelegent Adres email: [email protected] Cel: Celem pracy jest przedstawienie wyników rekonstrukcji z zastosowaniem wolnych płatów po rozległych zabiegach onkologicznych w rejonie głowy i szyi w odniesieniu do krzywej uczenia (learning curve).
62
Zeszyty Naukowe WCO, Letters in Oncology Science 10S (2013) 1–79
Materiał i metody: Materiał stanowiło 40 chorych (31 M; 9 K) operowanych z powodu nowotworu złośliwego głowy i szyi (34 SCC, 3 BCC, 3 inne), z następczą rekonstrukcją płatem mikrounaczynionym w latach 2011–2013. Wykonano 29 rekonstrukcji płatem przednio-bocznym uda (ALT), 9 rekonstrukcji płatem z przedramienia, 2 rekonstrukcje płatem strzałkowym z wyspą skórną. Wyniki: Przeżywalność wolnych płatów z zespoleniem naczyniowym w naszym materiale wynosi 90%. 4 niepowodzenia wystąpiły u chorych po przedoperacyjnej RT-CHM. Okres obserwacji w Poradni Przyklinicznej wynosi 2–36 miesięcy. Wnioski: Na przestrzeni 3 lat od momentu wprowadzenia technik rekonstrukcyjnych z użyciem wolnych płatów z zespoleniem mikronaczyniowym zaobserwowano znaczącą poprawę efektu funkcjonalno-estetycznego oraz jakości życia chorych. Wykazano bezpośredni związek pomiędzy krzywą uczenia dotyczącą kwalifikacji chorych, doboru płata i modyfikacji techniki chirurgicznej a końcowym efektem funkcjonalno-estetycznym. http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.114 [Nr 114] Rola lekarza dentysty w diagnostyce i leczeniu chorych z nowotworami głowy i szyi Ewelina Golusińska, Hubert Kardach, Marcin Sówka *, Anna Wegner, Wojciech Golusiński Klinika Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań *Prelegent Adres email: [email protected] Cel: Ocena roli lekarza dentysty w procesie leczniczym chorych z nowotworami złośliwymi głowy i szyi na podstawie analizy dynamiki stanu zdrowotnego jamy ustnej przed oraz w trakcie skojarzonego leczenia onkologicznego. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono u 35 chorych leczonych w Klinice Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Wielkopolskiego Centrum Onkologii z powodu nowotworów złośliwych głowy i szyi. U pacjentów oceniano przestrzeganie zasad higieny oraz stan jamy ustnej na podstawie wskaźników API, OHI-S, stan zębów (PUW) i przyzębia na podstawie wskaźnika CPITN, stan błony śluzowej jamy ustnej wg WHO oraz stan stawów skroniowo-żuchwowych (wskaźnik Helkimo). Badania wykonano przed leczeniem i oraz 4 tygodnie od rozpoczęcia leczenia. Wyniki: U wszystkich chorych wystąpiły powikłania wynikające z zastosowanego rodzaju leczenia. Higiena jamy ustnej uległa drastycznemu pogorszeniu podczas leczenia, co udowodniły przeprowadzone testy statystyczne (p < 0,05). Odnotowano pojawianie się w jamie ustnej objawów kserostomii oraz zjawisk związanych z pogorszeniem stanu uzębienia, tj. nowe ogniska próchnicy, próchnicę wtórną i bóle samoistne zębów. Nie stwierdzono progresji chorób przyzębia. Zmiany w stawie skroniowo-żuchwowym objawiały się patologicznymi dźwiękami przy rozwieraniu ust i ograniczoną możliwością ich otwarcia. Wnioski: Rola lekarza dentysty w interdyscyplinarnym zespole koordynującym leczenie chorych z nowotworami głowy i szyi jest bardzo istotna. Objęcie tych pacjentów stałą opieką stomatologiczną przed, w trakcie oraz po zakończeniu skojarzonej terapii przeciwnowotworowej może istotnie poprawić ich jakość życia. http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.115 [Nr 115] Znaczenie Zespołu Interdyscyplinarnego w leczeniu chorych z rakiem płaskonabłonkowym krtani i gardła dolnego Marcin Sówka, Ewa Majchrzak, Anna Wegner *, Renata Uczułka Klinika Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu. Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań *Prelegent Adres email: [email protected] Cel: Ocena pracy Zespołu Interdyscyplinarnego w procesie diagnostycznym i leczniczym chorych na nowotwory złośliwe krtani i gardła dolnego leczonych w Wielkopolskim Centrum Onkologii w latach 2007–2012. Materiał i metody: Analizie poddano 558 chorych (84% mężczyzn, 16% kobiet) w wieku 38–82 lat leczonych w Klinice Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu w latach 2007–2012 z powodu nowotworu złośliwego krtani i gardła dolnego. Chorych podzielono na dwie grupy: a) kwalifikowani do leczenia bez udziału Zespołu Interdyscyplinarnego – 312 chorych (56%), b) kwalifikowani do leczenia w ramach pracy Zespołu Interdyscyplinarnego – 246 chorych (44%). Badając retrospektywnie ww. grupy chorych, oceniano: 1) średni czas potrzebny