Mobilizacja z zastosowaniem pośrednich dawek AraC + G-CSF cechuje się większą skutecznością w porównaniu z DHAP + G-CSF u chorych na chłoniaki. Analiza Polskiej Grupy Badawczej Chłoniaków

Mobilizacja z zastosowaniem pośrednich dawek AraC + G-CSF cechuje się większą skutecznością w porównaniu z DHAP + G-CSF u chorych na chłoniaki. Analiza Polskiej Grupy Badawczej Chłoniaków

acta haematologica polonica 46s (2015) 180–199 187 Mobilizacja z zastosowaniem pośrednich dawek AraC + G-CSF cechuje się większą skutecznością w por...

155KB Sizes 0 Downloads 29 Views

acta haematologica polonica 46s (2015) 180–199

187

Mobilizacja z zastosowaniem pośrednich dawek AraC + G-CSF cechuje się większą skutecznością w porównaniu z DHAP + G-CSF u chorych na chłoniaki. Analiza Polskiej Grupy Badawczej Chłoniaków S. Giebel 1,*, M. Sadus-Wojciechowska 1, K. Hałaburda 2, J. Drozd-Sokolowska 3, A. Wierzbowska 4, J. Najda 1, W. Mendrek 1, M. Sobczyk-Kruszelnicka 1, J. Holowiecki 1, T. Czerw 1 1 Klinika Transplantacji Szpiku i Onkohematologii, Centrum Onkologii – Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie Oddział w Gliwicach, Polska 2 Klinika Transplantacji Komórek Krwiotwórczych, Instytut Hematologii i Transfuzjologii w Warszawie, Polska 3 Klinika Hematologii, Onkologii I Chorób Wewnętrznych, Warszawki Uniwersytet Medyczny, Polska 4 Klinika Hematologii, Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Polska *Autor prezentujący i do korespondencji. Adres email: [email protected] Słowa kluczowe: mobilizacja komórek krwiotwórczych, arabinozy cytozyny, DHAP, chłoniak Wstęp: Wysokodawkowa terapia wspomagana autologiczną transplantacją krwiotwórczych komórek macierzystych (autoHSCT) jest uznaną metodą leczenia chorych na chłoniaki. Jej przeprowadzenie wymaga zastosowania leczenia mobilizującego pozwalającego na zgromadzenie wystarczającej liczby komórek krwiotwórczych. U chorych na chłoniaki często wykorzystuje się w tym celu leczenie drugiej linii DHAP (deksametazon, AraC, ciplatyna)  rytuksymab + G-CSF. Z drugiej strony w ostatnich latach wykazano dużą skuteczność pośrednich dawek (ID) AraC + G-CSF (Giebel i wsp., Bone Marrow Transplant 2013). Cel: Retrospektywne, wieloośrodkowe porównanie skuteczności DHAP i ID-AraC w mobilizacji komórek krwiotwórczych u chorych na chłoniaki. Pacjenci i metody: Do analizy włączono 101 kolejnych chorych na chłoniaka Hodgkina (n = 56) lub chłoniaka nie-Hodgkina (n = 56), po co najmniej 2 liniach chemioterapii, poddanych mobilizacji w latach 2011–2013 z zastosowaniem DHAP (R) (n = 51) lub ID-AraC (n = 50) + G-CSF. AraC stosowano w dawce 400 mg/m2 co 12 godzin przez 2 dni (łącznie 1600 mg/m2) w skojarzeniu z filgrastymem 5–10 ug/d od dnia 5. Grupy nie różniły się znamiennie pod względem wieku, płci, rozpoznania i liczby poprzedzających linii terapii. Wyniki: W grupie ID-AraC, u 48 chorych (96%) uzyskano 2  106 komórek CD34+/kg w porównaniu z 36 pacjentami (71%) w grupie DHAP (p = 0,0006). Maksymalna liczba krążących komórek CD34+ wyniosła 61 (0–538)/ul i 37 (0–396)/ul (p = 0,02), a mediana liczby zgromadzonych komórek CD34+ odpowiednio 9,3 (0–30,3) i 5,6 (0-24,8) 106/kg (p = 0,006). Pojedyncza leukafereza wystarczyła do zgromadzenia materiału przeszczepowego u 41 chorych (82%) leczonych ID-AraC w porównaniu z 23 pacjentami (45%) leczonymi DHAP (p = 0,001). Mediana dnia pierwszej leukaferezy wyniosła 14 (12–18, SD = 1,2) po IDAraC i 15 (11–23, SD = 2,5) po DHAP. Wnioski: W porównaniu z DHAP, ID-AraC cechuje się znamiennie większą skutecznością mobilizacji i pozwala na uzyskanie materiału przeszczepowego u prawie wszystkich chorych na chłoniaki, zwykle z wykorzystaniem pojedynczej leukaferezy. http://dx.doi.org/10.1016/j.achaem.2015.07.310

Niskie stężenie VEGF, MMP-9 i ANGPT1 po autologicznym przeszczepie hematopoetycznych komórek macierzystych koreluje z szybszą regeneracją M. Nowicki *, A. Szmigielska-Kapłon, A. Pluta, M. Robak, R. Małachowski, M. Czemerska, A. Krawczyńska, T. Robak, A. Wierzbowska Klinika-Oddział Hematologii, Uniwersytet Medyczny w Łodzi, WSS. im. M. Kopernika w Łodzi, Polska *Autor prezentujący i do korespondencji. Adres email: [email protected] Słowa kluczowe: angiopoetyna, VEGF, MMP-9, HSCT, VCAM, regeneracja W naszych badaniach sprawdzaliśmy wzajemne korelacje cytokin niszy szpiku kostnego związanych z zagnieżdżaniem się i mobilizacją HSC oraz biorących udział w rozwoju naczyń. Cel: Celem pracy była ocena stężenia cytokin: osteopontyny (OPN), angiopoetyny-1 (ANGPT1), angiopoetyny-2 (ANGPT2), czynnika wzrostu śródbłonka naczyń (VEGF), czynnika pochodzenia stromalnego-1 (SDF-1), cząsteczki adhezji komórkowej naczyń-1 (VCAM-1) i metaloproteinazy macierzy-9 (MMP-9), przed i po autologicznym HSCT oraz ich wpływ na szybkość wszczepu. Materiał i metody: Do badania włączono 24 pacjentów (16 K, 8 M). Mediana wieku wyniosła 56 lat. W grupie badanej było 19 pacjentów ze szpiczakiem mnogim, 4 z chłoniakami nieziarniczymi i 1 z ziarnicą złośliwą. Badano krew pacjentów w 4 punktach czasowych: przed chemioterapią PC, w dniu HSCT 0 oraz w dniu +7 i +14 dobie po przeszczepie. Stężenie cytokin oznaczano z osocza metodą ELISA.