Ocena skuteczności leczenia antagonistą receptora CXCR 4 (Pleryksafor) w mobilizacji macierzystych komórek krwiotwórczych

62

acta haematologica polonica 46s (2015) 60–62

Wyniki: Nie odnotowano wczesnych i późnych powikłań związanych z procedurą. U wszystkich uzyskano wszczep. Mediana czasu regeneracji granulocytów >0,5 G/l wyniosła 13 (10–15) dni, płytek krwi >20 G/l 13 (1–23), >50 G/l 14 (13–23). Pełny chimeryzm dawcy stwierdzano u 5 (71%) pacjentów w dniu +30 i u wszystkich w +100. Ostra postać GVHD wystąpiła u 3 chorych (2 – I; 1 – III stopień), przewlekła u 3 (2 – rozległa, 1 – ograniczona). U 3 pacjentów stwierdzono nawrót choroby podstawowej, 2 z nich zmarło z tego powodu. Jeden chory zmarł z powodu opornej na leczenie infekcji Clostridium difficile. 4 pacjentów żyje (mediana czasu obserwacji 16 miesięcy). Wnioski: IBT-PBSCT jest procedurą bezpieczną, pozwalającą na uzyskanie szybkiego wszczepu. Określenie jej szczegółowych aspektów biologicznych oraz wpływu na nawrotowość nowotworu i ryzyko wystąpienia GVHD wymaga dalszych badań. http://dx.doi.org/10.1016/j.achaem.2015.07.098

Ocena skuteczności leczenia antagonistą receptora CXCR 4 (Pleryksafor) w mobilizacji macierzystych komórek krwiotwórczych M. Krawczyk-Kuliś *, P. Zielińska, A. Kopińska **, A. Koclęga, R. Liwoch, I. Grygoruk-Wiśniowska, A. Wieczorkiewicz-Kabut, G. Helbig, S. Kyrcz-Krzemień Wydział Lekarski Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach, Polska *Autor prezentujący. **Autor do korespondencji. Adres email: [email protected] Słowa kluczowe: antagonista CXCR4, mobilizacja macierzystych komórek krwiotwórczych, autoHSCT Wstęp: Pleryksafor jako antagonistą receptora chemokinowego CXCR4 wykorzystywanym do mobilizacji macierzystych komórek krwiotwórczych (HPC) ze szpiku kostnego do krwi obwodowej w celu ich pobrania, a następnie autologicznego przeszczepienia (autoHSCT). Cel: Celem analizy było retrospektywna ocena skuteczności i bezpieczeństwa stosowania Pleryxaforu w mobilizacji macierzystych komórek krwiotwórczych. Materiał i metody: W latach 2010–2014 w Klinice Hematologii i Transplantacji Szpiku SUM w Katowicach 38 pacjentów (23 mężczyzn) zostało poddanych procedurze mobilizacji HPC przy użyciu Pleryxaforu. Wśród pacjentów z rozpoznaniem szpiczaka plazmocytowego było 22 chorych, 11 z chłoniakami nieziarniczymi B komórkowymi, 3 z chłoniakami Hodgkina oraz 2 z nieziarniczymi chłoniakiami T komórkowym. Mediana schematów leczeń wyniosła 2 (zakres 1–8) zaś mediana liczby cykli chemioterapii wyniosła 9 (zakres 2–34). U 10 (3,8%) pacjentów zastosowano radioterapię. 9 (3,4%) pacjentów zostało wcześniej poddanych procedurze autoHSCT. Aż 31 (81%) pacjentów zostało wcześniej poddanych próbie kolekcji macierzystych komórek krwiotwórczych, jednak u 14 (45%) nie zdołano uzyskać wystarczającej liczby HPC do przeprowadzenia kolekcji, a u 17 (54%) pomimo separacji nie uzyskano wystarczającej liczby komórek CD34+ do bezpiecznego przeprowadzenia autoHSCT – mediana 0,29 (zakres 0–1,8  106/kg m.c.). Po zastosowaniu antagonisty CXCR4 26 (68%) pacjentów uzyskało wystarczającą liczbę komórek CD34+ – mediana 2,45 (zakres 0,03–12,9  106/kg m.c.). U 18 pacjentów przeprowadzono 5 zabiegów kolekcji HPC, a u 20 wystarczyły tylko 2. Nie obserwowano żadnych powikłań podczas procedur. Wnioski: Pleryksafor może stanowić skuteczną i bezpieczną możliwość uzyskania wystarczającej liczby komórek CD34+ dla pacjentów, u których nie można zgromadzić wystarczającej liczby macierzystych komórek krwiotwórczych do bezpiecznego przeprowadzenia autoHSCT. http://dx.doi.org/10.1016/j.achaem.2015.07.099