- Email: [email protected]
[Nr 62] Czynniki ryzyka przerzutów do węzłów chłonnych jamy pachowej u pacjentek z rakiem piersi i dodatnim wynikiem biopsji węzła chłonnego wartowniczego
Zeszyty Naukowe WCO, Letters in Oncology Science 10S (2013) 1–79
33
zastosowano helikalną technikę napromieniania. Druga objętość PTVlowerbody (FFS) obejmowała część od stóp do 6 cm powyżej kolan i zastosowano dla niej technikę pól naprzeciwległych direct 90–2708. Cele optymalizacji: 85% PTV otrzymuje co najmniej 99% dawki zadanej (tj. 12 Gy), Dmax w całej objętości ciała pacjenta < 120% dawki zadanej (system planowania Tomotherapy v.1.02, Accuray Inc.) Frakcjonowanie: 3 4 Gy. Weryfikacja ułożenia pacjenta odbywała się za pomocą obrazowania MVCT (aparat TomoHD, Accuray Inc.). Wyniki: Uzyskano następujące wartości mediany dawek dla 30 pacjentów: PTVupperbody 12,18 Gy; PTVlowerbody 12,37 Gy; mózgowie 7,25 Gy; soczewki 2,10 Gy; jama ustna 4,38 Gy; płuca 7,26 Gy; serce 6,37 Gy; wątroba 6,98 Gy; nerki 5,50 Gy; jelita 6,58 Gy; pęcherz moczowy 5,56 Gy. Średni czas napromieniania wyniósł dla objętości PTVupperbody 34,94 3,35 minuty (SD), a dla objętości PTVlowerbody 12,61 0,94 minuty (SD). Wnioski: Zastosowanie trajektorii helikalnej wiązki fotonowej względem napromienianego ciała pacjenta umożliwia uzyskanie wysokiej konformalności rozkładu dawki dla struktur tarczowych, redukując istotnie dawki w obszarach przyległych do zakresu 17,50–60,50% dawki zadanej na PTV. Zastosowanie techniki direct dla obszaru PTVlowerbody redukuje potencjalny błąd dostarczenia dawki związany z ułożeniem kończyn dolnych. Istotnym aspektem zastosowanej metody jest skrócenie czasu trwania seansu terapeutycznego do ok. 1 godziny 15 minut, łącznie z obrazowaniem i pozycjonowaniem pacjenta (jedna frakcja). http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.062 [Nr 62] Czynniki ryzyka przerzutów do węzłów chłonnych jamy pachowej u pacjentek z rakiem piersi i dodatnim wynikiem biopsji węzła chłonnego wartowniczego Michał Falco *, Bartłomiej Masojć, Magdalena Rolla, Jolanta Pietruszewska, Marta Milchert-Leszczyńska Oddział Kliniczny Radioterapii PUM, Zachodniopomorskie Centrum Onkologii, Szczecin *Prelegent Adres email: [email protected] Cel: Biopsja węzła chłonnego wartowniczego (SLNB) w leczeniu operacyjnym raka piersi bez klinicznych przerzutów do węzłów chłonnych jamy pachowej jest w chwili obecnej standardem. Istnieją kontrowersje co do postępowania leczniczego u pacjentek z dodatnim wynikiem biopsji węzła chłonnego wartowniczego. Celem badania jest określenie możliwych czynników predykcyjnych dla obecności przerzutów w węzłach chłonnych jamy pachowej po dodatnim wyniku SLNB. Materiał i metody: Analizie poddano dane pacjentek leczonych w Zachodniopomorskim Centrum Onkologii w latach 2006–2012. W tym okresie wykonano SLNB u 1474 pacjentek. Następczo limfadenektomię pachową (ALD) wykonano u 194 pacjentek. Pacjentki poddane zabiegowi ALD podzielono na dwie podgrupy: z przerzutami w więcej niż dwóch węzłach chłonnych (ALD+) oraz bez przerzutu lub z pojedynczym przerzutem (ALD-). Obie podgrupy porównano pod względem występowania czynników ryzyka, takich jak średnica guza, stopień złośliwości, ekspresji receptora estrogenowego i HER2. Zależności analizowano z wykorzystaniem testu x2. Wyniki: SLNB wykonano u 1474 pacjentek. W 1110 (75,3%) przypadkach nie stwierdzono przerzutu do węzła wartowniczego. U 57 (3,8%) pacjentek wykazano obecność mikroprzerzutu, 239 (16,2%) stwierdzono przerzut w 1 węźle, u 52 (3,5%) w 2 węzłach i 16 (1,1%) w 3 i więcej węzłach chłonnych. Mniejsze ryzyko dodatniego wyniku SLNB wykazano dla guzów w Io złośliwości B-R (vs IIo i IIIo, p < 0,0001), średnicy guza poniżej 1 cm (vs 1–2 cm i > 2 cm, p < 0,0001), braku obecności nadekspresji receptora HER2 (p = 0,027). Nie wykazano wpływu receptora estrogenów oraz indeksu proliferacyjnego na ryzyko wystąpienia przerzutów do dwóch i więcej węzłów pachowych. Wartość predykcyjną dla spełnienia kryteriów ALD- wykazano dla obecności przerzutu w 1 węźle wartowniczym vs 2 i więcej (p < 0,0003) oraz stopnia złośliwości guza Io, IIo vs IIIo (p = 0,0063). Nie wykazano związku pomiędzy ALD- a obecnością nacieku pozatorebkowego w węźle chłonnym wartowniczym, średnicą guza pierwotnego, statusem receptorów dla estrogenów i HER2, indeksem proliferacyjnym przy wartościach odcięcia 14% i 20%. Wnioski: 1. Stopień złośliwości guza pierwotnego oraz obecność przerzutów w 2 i więcej węzłach chłonnych wartowniczych jamy pachowej mają wartość predykcyjną dla ryzyka pozytywnego wyniku ALD. 2. Wymienione parametry mogą być pomocne przy podejmowaniu decyzji o dalszym leczeniu u pacjentek z pozytywnym wynikiem SLNB. http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.063
33
zastosowano helikalną technikę napromieniania. Druga objętość PTVlowerbody (FFS) obejmowała część od stóp do 6 cm powyżej kolan i zastosowano dla niej technikę pól naprzeciwległych direct 90–2708. Cele optymalizacji: 85% PTV otrzymuje co najmniej 99% dawki zadanej (tj. 12 Gy), Dmax w całej objętości ciała pacjenta < 120% dawki zadanej (system planowania Tomotherapy v.1.02, Accuray Inc.) Frakcjonowanie: 3 4 Gy. Weryfikacja ułożenia pacjenta odbywała się za pomocą obrazowania MVCT (aparat TomoHD, Accuray Inc.). Wyniki: Uzyskano następujące wartości mediany dawek dla 30 pacjentów: PTVupperbody 12,18 Gy; PTVlowerbody 12,37 Gy; mózgowie 7,25 Gy; soczewki 2,10 Gy; jama ustna 4,38 Gy; płuca 7,26 Gy; serce 6,37 Gy; wątroba 6,98 Gy; nerki 5,50 Gy; jelita 6,58 Gy; pęcherz moczowy 5,56 Gy. Średni czas napromieniania wyniósł dla objętości PTVupperbody 34,94 3,35 minuty (SD), a dla objętości PTVlowerbody 12,61 0,94 minuty (SD). Wnioski: Zastosowanie trajektorii helikalnej wiązki fotonowej względem napromienianego ciała pacjenta umożliwia uzyskanie wysokiej konformalności rozkładu dawki dla struktur tarczowych, redukując istotnie dawki w obszarach przyległych do zakresu 17,50–60,50% dawki zadanej na PTV. Zastosowanie techniki direct dla obszaru PTVlowerbody redukuje potencjalny błąd dostarczenia dawki związany z ułożeniem kończyn dolnych. Istotnym aspektem zastosowanej metody jest skrócenie czasu trwania seansu terapeutycznego do ok. 1 godziny 15 minut, łącznie z obrazowaniem i pozycjonowaniem pacjenta (jedna frakcja). http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.062 [Nr 62] Czynniki ryzyka przerzutów do węzłów chłonnych jamy pachowej u pacjentek z rakiem piersi i dodatnim wynikiem biopsji węzła chłonnego wartowniczego Michał Falco *, Bartłomiej Masojć, Magdalena Rolla, Jolanta Pietruszewska, Marta Milchert-Leszczyńska Oddział Kliniczny Radioterapii PUM, Zachodniopomorskie Centrum Onkologii, Szczecin *Prelegent Adres email: [email protected] Cel: Biopsja węzła chłonnego wartowniczego (SLNB) w leczeniu operacyjnym raka piersi bez klinicznych przerzutów do węzłów chłonnych jamy pachowej jest w chwili obecnej standardem. Istnieją kontrowersje co do postępowania leczniczego u pacjentek z dodatnim wynikiem biopsji węzła chłonnego wartowniczego. Celem badania jest określenie możliwych czynników predykcyjnych dla obecności przerzutów w węzłach chłonnych jamy pachowej po dodatnim wyniku SLNB. Materiał i metody: Analizie poddano dane pacjentek leczonych w Zachodniopomorskim Centrum Onkologii w latach 2006–2012. W tym okresie wykonano SLNB u 1474 pacjentek. Następczo limfadenektomię pachową (ALD) wykonano u 194 pacjentek. Pacjentki poddane zabiegowi ALD podzielono na dwie podgrupy: z przerzutami w więcej niż dwóch węzłach chłonnych (ALD+) oraz bez przerzutu lub z pojedynczym przerzutem (ALD-). Obie podgrupy porównano pod względem występowania czynników ryzyka, takich jak średnica guza, stopień złośliwości, ekspresji receptora estrogenowego i HER2. Zależności analizowano z wykorzystaniem testu x2. Wyniki: SLNB wykonano u 1474 pacjentek. W 1110 (75,3%) przypadkach nie stwierdzono przerzutu do węzła wartowniczego. U 57 (3,8%) pacjentek wykazano obecność mikroprzerzutu, 239 (16,2%) stwierdzono przerzut w 1 węźle, u 52 (3,5%) w 2 węzłach i 16 (1,1%) w 3 i więcej węzłach chłonnych. Mniejsze ryzyko dodatniego wyniku SLNB wykazano dla guzów w Io złośliwości B-R (vs IIo i IIIo, p < 0,0001), średnicy guza poniżej 1 cm (vs 1–2 cm i > 2 cm, p < 0,0001), braku obecności nadekspresji receptora HER2 (p = 0,027). Nie wykazano wpływu receptora estrogenów oraz indeksu proliferacyjnego na ryzyko wystąpienia przerzutów do dwóch i więcej węzłów pachowych. Wartość predykcyjną dla spełnienia kryteriów ALD- wykazano dla obecności przerzutu w 1 węźle wartowniczym vs 2 i więcej (p < 0,0003) oraz stopnia złośliwości guza Io, IIo vs IIIo (p = 0,0063). Nie wykazano związku pomiędzy ALD- a obecnością nacieku pozatorebkowego w węźle chłonnym wartowniczym, średnicą guza pierwotnego, statusem receptorów dla estrogenów i HER2, indeksem proliferacyjnym przy wartościach odcięcia 14% i 20%. Wnioski: 1. Stopień złośliwości guza pierwotnego oraz obecność przerzutów w 2 i więcej węzłach chłonnych wartowniczych jamy pachowej mają wartość predykcyjną dla ryzyka pozytywnego wyniku ALD. 2. Wymienione parametry mogą być pomocne przy podejmowaniu decyzji o dalszym leczeniu u pacjentek z pozytywnym wynikiem SLNB. http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.063